Tre lys - for lengsel

Vi er over halvveis i adventstiden, og for 3.søndag heter det i sangen:

Tre lys skal flamme for alle som må slåss.

For rettferd og for frihet. De trenger hjelp av oss.

Må ingen miste motet før alle folk er ett.

Tenn lys for dem som kjemper for frihet og for rett.
(Eyvind Skeie)

I kampen for rettferd og for frihet, mot diskriminering og mot fremmedhat, må vi begynne med oss selv. Granske våre sinn og motarbeide våre fordommer. Aktivt støtte dem som gjennom sin utrettelige innsats fører an i kampen mot den intoleranse, de fordommer og de holdninger som har kostet millioner uskyldige mennesker livet. Ikke i en fjern fortid, men i vår egen generasjon.

Fred og frihet forplikter til kamp mot umenneskeligheten i alle dens skikkelser og forgreninger. Mot alliansene mellom makten og dumheten, den som frembringer uretten og lar den skje. Mot selvhevdelsen på andres bekostning. Hver dag misbrukes tro til hat der religion skulle skape nestekjærlighet og forsoning.

Deilig er jorden» lyder mange ganger i adventstiden. Men for mange er den ikke det. Derfor skal vi stå på for alle menneskers rett til frihet og mat og liv, selv når dette er for lavt prioritert i verdenssamfunnet og blant dem som styrer. Nettopp da.

 Vi går inn i den siste uken før jul.  Ikke i noen annen tid av året ser vi synergien og kontrasten mellom børs og katedral så sterkt som nettopp  i denne tiden. Samtidig er den en påminnelse om at det materielle og det åndelige hører til i samme verden. Men også kjøpefesten trenger en ramme. Derfor er det viktig  å holde julens budskap levende og aktuelt slik at det ikke går under i marked og forbruk.
  

Når vi kjenner etter finner  vi kanskje også en lengsel. Etter det som en gang var, etter det vi håper skal skje. Lengselen gjør hjertet dypt, som Augustin sier. Mange aner at vi ikke kan kjøpe oss ut av denne lengsel etter mening med livet, eller et møte med det hellige.

 Arne Garborg sier det presist:

For pengar kann ein få alt, heiter det. -Nei, ein kann ikkje det.

 Ein kann kjøpa seg
mat, men ikkje mathug,
dropar, men ikkje helsa,
mjuke senger, men ikkje svevn,
lærdom, men ikkje vit,
stas, men ikkje venleik,
glans, men ikkje hygge,
moro, men ikkje gleda,
kameratar, men ikkje venskap,
tenarar, men ikkje truskap,
gråe hår, men ikkje æra,
rolege dagar, men ikkje fred.

Skalet av alle ting kann ein få for pengar. Men ikkje kjernen; den er ikkje for pengar fal.